Szukając hodowli psów rasowych, która pasuje do naszego stylu życia, warto przed podjęciem ostatecznej decyzji dobrze się do tego przygotować. Wybieraj te hodowle, które należą do Związku Kynologicznego w Polsce ZKwP, który jako jedyny zrzeszony jest w FCI czyli Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Możesz również udać się do najbliższego oddziału ZKwP, wybrać się na wystawy psów rasowych organizowanych pod patronatem ZKwP, poszukać klubów wybranej rasy oraz poszperać w internecie i tu z pomocą przychodzi nasz serwis Kontaktując się z naszymi hodowcami masz pewność, że kupisz psa rasowego, a nie “w typie” danej rasy, co jest istotną różnicą. Nie pytaj od razu o cenę psa Kiedy już hodowla ZKwP/FCI Waszej wymarzonej rasy psa została wybrana, należy przygotować się do rozmowy z hodowcą i umówić się z nim na spotkanie w hodowli. To ważne zarówno dla Ciebie jak i dla hodowcy. Pamiętaj, jeżeli Twoje pierwsze pytanie, np. w czasie rozmowy telefonicznej, będzie dotyczyło ceny musisz liczyć się z tym, że rozmowa może nie być dalej kontynuowana. Jest wiele innych interesujących pytań, które możesz zadać hodowcy. Na pytanie o cenę przyjdzie jeszcze czas. Pytania do hodowcy O co więc pytać hodowcę, aby dowiedzieć się jak najwięcej ? O wszystko co Was ciekawi i martwi, a więc: co przyczyniło się do tego, że to właśnie ta rasa została wybrana do hodowli? jakie są psy tej rasy? (choć decydując się na daną rasę, powinniście wiedzieć choć troszkę na jej temat ) czy rodzice byli badani pod kątem wykluczenia chorób, jakie występują w wybranej przez Was rasie i czy jest możliwość wglądu do dokumentów? dlaczego akurat te psy z hodowli zostały wybrane, aby zostały rodzicami? Czym się charakteryzują ? czy rodzice szczeniąt mają uprawnienia hodowlane, bowiem nie każdy pies, który jest w ZKwP może zostać rodzicem? czy jest możliwość wglądu do dokumentu potwierdzającego rejestrację hodowli w Związku Kynologicznym w Polsce ZKwP oraz zobaczenia rodowodów psów? czy rodzice szczeniaków ( w zależności od rasy ) mają zaliczone testy psychiczne, czy przeszły odpowiednie szkolenia np. z posłuszeństwa, czy też biorą udział w sportach kynologicznych? jakie charaktery mają rodzice szczeniaków? czy w hodowli są obydwoje rodzice szczeniąt i czy można ich zobaczyć. Jeżeli chodzi o ojca szczeniąt, to nie zawsze jest w hodowli, gdyż krycie mogło być psem z innej hodowli? kiedy będzie można zobaczyć i odebrać szczeniaka? Hodowcy nie zawsze zgadzają się na odwiedziny w hodowli, jeżeli maluszki nie zostały jeszcze zaszczepione ze względu na ich bezpieczeństwo. Dlatego warto na takie spotkanie umówić się, kiedy to maluchy już troszkę podrosną. czy maluszki przeszły już przegląd hodowlany? interesuje mnie szczeniak, typowy na tzw "kolanka", nie będę z nim jeździć po wystawach interesuje mnie szczeniak o dobrej anatomii, dobrze rokujący wystawowo. Czy jest taki w miocie? w jaki sposób szczeniaki są socjalizowane? jakie charaktery mają poszczególne szczeniaczki? czy są uczone czystości, czy też są uczone chodzenia na smyczy? jak pielęgnować? Jak żywić? Czy podawać suplementy? Kiedy je szczepić? jakie problemy możemy spotkać przy wychowywaniu danego psa? czy mogę zobaczyć umowę kupna/sprzedaży? Kiedy już otrzymaliśmy od hodowcy zadowalające odpowiedzi, wtedy jest dobry moment na pytanie odnośnie CENY !. Pytania do Ciebie od hodowcy W trakcie takiego spotkania, czy też rozmowy telefonicznej musisz być przygotowany, że nie tylko Ty będziesz zadawać pytania. Również hodowca może zasypać Cię przeróżnymi pytaniami np: dlaczego właśnie zdecydowałeś się na tę rasę, a nie na inną? co skłoniło Cię do wyboru mojej hodowli? czy znasz specyfikacje rasy, na którą się decydujesz? czy miałeś kiedyś psa? czy masz doświadczenie z psami? gdzie mieszkasz, czy jest to miasto, wieś, dom z ogrodem, czy mieszkanie? czy w domu są dzieci, lub czy też dzieci są planowane po pojawieniu się psa w domu ile czasu zamierzasz spędzać z psem? czy pracujesz zawodowo? czy pies będzie mieszkał w domu czy na podwórku? czy planujesz jeździć z nim na wystawy, czy też uprawiać psie sporty? jak wygląda Twój plan dnia? czy jesteście przygotowani na koszty utrzymania ( i tu wszystko zależy na jaką rasę się zdecydowaliście)? czy chcesz założyć w przyszłości hodowlę? co zrobisz z psem, kiedy przyjdą ferie zimowe i wakacje Słysząc takie lub inne pytanie od hodowcy, nie powinniście się dziwić i obrażać. Im więcej pytań padnie, tym lepiej dla Was i waszego przyszłego malucha. Pamiętajcie, że dla hodowcy jego szczeniaki są ogromną miłością, szczęściem i każdy chce dla nich jak najlepiej. Wysyłając np. swoje dzieci na kolonię, również sprawdzamy warunki w jaki będą mieszkać i czy będą tam bezpieczne. Warto również wiedzieć, że hodowca z jakiś przyczyn może odmówić Wam sprzedania szczeniaka i ma do tego prawo. I jeszcze jedna ważna rzecz. To zazwyczaj hodowca wybiera dla Was malucha z miotu, bo swoje psie dzieci zna najlepiej. Hodowcy cenią sobie kontakt z właścicielami ich psów. Dlatego nie dziw się, jak poprosi Cię o zdjęcia malucha i o informacje co u Was słychać lub umówi się na odwiedziny w Waszym domu. Ty również możesz liczyć na pomoc i radę ze strony hodowcy, jeśli będziesz miał jakieś pytanie po zakupie szczeniaka. Należy też pamiętać, że również wśród hodowli zrzeszonych w ZKwP mogą zdarzać się “czarne owce”. Dlatego nie bójcie się pytać: im więcej się dowiecie, tym lepiej. Nieraz warto na swojego wymarzonego psa poczekać dłużej, ale wybrać go z pełną rozwagą.

Pojawienie się szczeniaka w domu to zawsze duża zmiana. Wszak to kolejny członek rodziny i swoje prawa ma. Zanim maluch trafi pod nasz dach, trzeba przejść trudny etap wyboru. Będzie mały czy duży? Jaka rasa? Jaka hodowla? I najważniejsze – czy to dobry pomysł? Do znudzenia można powtarzać, że posiadanie zwierząt to obowiązek na lata, a i tak znajdą się tacy, którzy swoje “domowe stado” powiększą pod wpływem impulsu. Przy tych pytaniach i wątpliwościach, przydaje się rozmowa z hodowcą. I to takim z prawdziwego zdarzenia. Ale jak do niego trafić i nie dać się po drodze zrobić w balona? Wiem, jak powinna wyglądać sensowna hodowla i jaką opiekę trzeba zapewnić szczeniętom od pierwszych minut życia, ale każda rasa jest inna. To co uniwersalne, to postawa hodowcy, która jest szalenie ważna. O tym właśnie będzie ten post. Jeśli aktualnie szukacie szczeniaka, to przeczytajcie na co warto zwrócić uwagę podczas wyboru hodowli. W tekście celowo nie piszę o pseudohodowcach, gdyż z założenia takie miejsca należy omijać szerokim łukiem. Targowiska, bazary, ogłoszenia “sprzedam rasowe szczenięta” (choć żadnych dokumentów nie mają) – to zawsze ogromne ryzyko, więc unikajcie takich ofert. Dwutygodniowe szczenięta zajmują się głównie spaniem i jedzeniem. fot. Migoto Inu FCI MIEJSCE MA ZNACZENIE Z wizytą u maluchów, czyli spotkania czas zacząć! Nie ma nawet takiej opcji, żeby szanujący się hodowca nie chciał osobiście poznać nowego właściciela szczenięcia. Miejsce w którym wychowują się maluchy ma wielkie znaczenie. Wizyta w hodowli będzie nie tylko okazją do zabawy z uroczymi psiakami, ale przede wszystkim daje to możliwość sprawdzenia warunków, w jakich przebywają psy (nie tylko szczenięta!) oraz oceny kontaktu hodowcy ze zwierzętami. Psiaki powinny przebywać w bezpiecznym, czystym i ciepłym miejscu razem z matką. Nie ma przeciwwskazań, żeby odwiedzić je już w pierwszych tygodniach życia! Oglądanie 2-tygodniowego malucha nie będzie szalenie ciekawe, bo w tym wieku psiaki są leniwymi kluskami, ale można wtedy rzucić okiem na to, jak funkcjonuje cała hodowla. Nie wspominając o tym, że łatwo wtedy zauważyć np. oznaki niedożywienia albo zaniedbania w podstawowej pielęgnacji. Z zachowania starszych szczeniąt można tez dużo wyczytać. Jeśli psiaki będą bały się ludzi i będą unikać kontaktu, jest to znak, że hodowca zaniedbuje proces socjalizacji, a tego już lekceważyć nie można. Jak powinna wyglądać taka wizyta? Umawiacie się, przyjeżdżacie, oglądacie miejsce, w którym są maluchy, hodowca pokazuje Wam inne psy i rodziców szczeniąt (albo przynajmniej matkę), możecie poznać się z małym stadkiem i… dużo, dużo rozmawiacie. O czym? O rasie, o doświadczeniach hodowlanych, o szkoleniu, o badaniach i uprawnieniach rodziców. Zdarza się, że hodowcy niechętnie pokazują matkę szczeniąt, ale z doświadczenia wiem, że nie powinno to być problemem. Suka może być zdenerwowana obecnością gości i po porodzie nie wygląda jak milion dolarów, ale nie można też wpadać w skrajność. Zabawy matki z kilkutygodniowymi maluchami to piękny obrazek i nie ma powodu, żeby to ukrywać. NIEDOPUSZCZALNE jest to, żeby jedyne spotkanie z hodowcą odbyło się np. w kawiarni, na parkingu, przy sklepie, w parku. To już zawsze pachnie jakimś dziwnym biznesem. Zakup psa to nie zamówienie pizzy z dostawą do domu. Wymaga to zupełnie innej otoczki, więc nie dajcie się nabrać na żadne: “w kawiarni będzie przyjemniej”! U mamy najlepiej… fot. Migoto Inu FCI ROZMOWA – SPRAWA PODSTAWOWA! Hodowca to naprawdę wspaniałe źródło informacji, bo to on spędza najwięcej czasu z maluchami i zna (a przynajmniej powinien znać) rasę. Często opieką nad psami zajmuje się cała rodzina, bo uwierzcie mi, odchowanie szczeniąt to zajęcie na pełen etat. Im więcej czasu poświeci się maluchom, tym bardziej to procentuje w późniejszym czasie, wiec nie dajcie sobie wciskać bzdur, że najlepiej szczeniętami zajmie się matka i można je zostawić na 8 tygodni, aż podrosną. O co pytać hodowcę? O wszystko, co Was martwi i ciekawi. Mało tego! Hodowca sam powinien Wam powiedzieć jak zadbać o szczenię w nowym domu. Karmienie, zabezpieczenie domu, wybór posłania i zabawek, kontakt z innymi zwierzętami, terminarz szczepień – to wszystko podstawy, które warto przegadać. Często spotkania z nowymi właścicielami trwają godzinami, ale powiem Wam szczerze, że to naprawdę cieszy. Z punktu widzenia hodowcy, to coś dobrego, bo widać zaangażowanie nowych właścicieli. Co więcej, rozmowy nie kończą się wraz z ostatnim podrapaniem psiaka za uchem i wydaniu wyprawki (zestawu podstawowych rzeczy np. obroży; smyczy; karmy, którą je maluch; miseczki; zabawek)! Do dobrego hodowcy możecie ze spokojem pisać i dzwonić i bardzo prawdopodobne, że on sam wyjdzie z taką inicjatywą. Będzie to zwykła troska. Niezwykle łatwo przywiązać się do takiego malucha, więc to ważne, żeby znaleźć mu odpowiedni dom. Fot. Migoto Inu FCI NIE SPRZEDAM PANU PSA! Może trudno Wam w to uwierzyć, ale odmowa sprzedaży psa zdarza się dość często. Dlaczego? Czasami po prostu coś nie gra. Jeśli do moich rodziców przyjeżdżają ludzie, którzy chcą szczeniaka, “bo jest ładny i mięciutki”, “bo widzieli film Mój przyjaciel Hachiko i się zakochali”, a wyraźnie widać, że nie są gotowi na to, żeby odpowiednio się psem zająć, niestety zderzają się z odmową. Wbijcie sobie do głowy, że dobry hodowca NIGDY nie będzie nikogo namawiać na zakup szczenięcia. Nigdy. Pod żadnym pozorem. Posiadanie szczeniąt, to ogromna radość i przywiej, więc nie można ich “wypychać” do innych domów na siłę. Jeśli ktoś jest zbyt ofensywny w reklamowaniu swojej hodowli, to powinno to być sygnałem ostrzegawczym. Przykładem marketingu z piekła rodem, będzie kolejny punkt… TO IDEALNY PIES! LEPIEJ PAN TRAFIĆ NIE MÓGŁ! Kiedy rozmawiałam z rodziną o tym poście, przypomnieli mi o anegdocie krążącej wśród hodowców. Marketing kłamstwem podszyty. Co sobie wymarzysz, to usłyszysz. Potencjalny właściciel w rozmowie z koszmarnym hodowcą: – Halo, chcę kupić psa z ogłoszenia. A czy on się nadaje dla dzieci? Łagodny jest? – Taaak, nadaje się świetnie! Będą się uwielbiać! Zabawom nie będzie końca! – A czy on dobrze stróżuje? Będzie bronił rodziny? – Ah, taak! Wspaniały, groźny stróż! – A czy słuchać mnie będzie? Czy trzeba go szkolić? – Oczywiście, bardzo posłuszne psy! Wie Pan, z natury takie są. Szkolenie niepotrzebne! Jeśli ktoś zaczyna rozmowę w ten sposób, od razu zapala mi się czerwona lampka. Prawda jest taka, że nie ma ras idealnych i z każdym psem trzeba pracować. I nie ma tu znaczenia wielkość psa i rasa. Znam przynajmniej kilka gabarytowo małych czworonogów, które osobowością i zachowaniem są w stanie terroryzować całe rodziny. Hodowca, który nie mówi o wadach danej rasy, jest po prostu nieuczciwy. O co pytać? O choroby, które pojawiają się wśród psów danej rasy, o to czy rodzice szczeniąt mają aktualne badania (np. w przypadku akit wykonuje się badania pod kątem dysplazji i chorób oczu, choć nie są obowiązkowe, co nie przestaje mnie dziwić). Hodowca ma obowiązek uświadomić przyszłego właściciela, z jakimi problemami może się zderzyć w wychowaniu psa. To zwykła uczciwość i troska o dobro psa. Złota rada Vesper! O CZYM WARTO PAMIĘTAĆ: Wybieramy wyłącznie hodowle zarejestrowane w Związku Kynologicznym w Polsce. Oglądamy i odbieramy szczenięta z miejsca, w którym się wychowują. Przy wyborze szczenięcia nie bazujemy wyłącznie na zdjęciach i opisie hodowcy! Warto samemu pojechać i na żywo obejrzeć cały miot. Patrzymy w jakich warunkach żyją maluchy i inne psy w hodowli. Zwracamy uwagę na kontakt hodowcy ze zwierzętami. Mamy prawo oczekiwać przedstawienia uprawnień hodowlanych rodziców – rodowodów oraz badań. Badanie rodziców szczeniąt pod kątem np. dysplazji to obowiązek hodowcy. Każda rasa ma predyspozycje do jakichś chorób, więc przed wizytą u hodowcy dokładnie zapoznajcie się z opiniami innych właścicieli. Internet to pod tym względem naprawdę niezwykłe źródło informacji. Nie dajcie się zasypać hodowcy dyplomami i medalami z wystaw. Uprawienia rodziców szczeniąt są ważne, ale nie może być to dominującym elementem rozmowy. Przecież nie wrócicie do domu z medalem, tylko z małym czworonogiem! Zadawajcie pytania! Im więcej się dowiecie, tym lepiej dla Was. Przeznaczenie? :) Tak naprawdę jest cała masa rzeczy, na które powinno się zwrócić uwagę podczas wyboru hodowli. Ważne jest to, żeby kierować się nie tylko tym, czy hodowla jest zarejestrowana w ZKWP, ale też intuicją. Jeśli hodowca zaczyna się motać przy prostych pytanich, to znaczy, że coś nie gra. Czy warto wtedy ryzykować? Z doświadczenia wiem, że nie. Jest wiele ludzi, którzy są wielkimi pasjonatami kynologii i w hodowlę wkładają wiedzę i miłość. Jeśli mogę Wam coś poradzić – nie bójcie się pytać i szukajcie. Nawet jeśli na wymarzonego psa będzie trzeba trochę dłużej poczekać. Czasami musi po prostu zadziałać przeznaczenie. ;) K.

Szczenięta mopsa Istnieje wiele teorii na temat tego jak wybrać szczeniaka, który najlepiej rokuje wystawowo. Sama zastanawiałam się długo nad kupnem mojego, dlatego też przeczytałam wiele informacji na ten temat w Internecie, czy w prasie kynologicznej. Rozmawiałam też w hodowcami i pytałam na co oni zwracają uwagę. Poniżej zebrałam garść rad, które moim zdaniem mogą przydać się każdemu, kto ma zamiar kupić psa rasowego z zamiarem pokazywania go na wystawach ZKwP i ewentualnego dalszego rozmnażania. Na początek mała dygresja – warto bowiem pamiętać, że żadne szczenię nie daje gwarancji tego, że będzie psem wystawowym odnoszącym wielkie sukcesy. Pewność co do predyspozycji psa możemy mieć jedynie, gdy zdecydujemy się na kupno młodzieńca już w pełni rozwiniętego. Nawet u szczeniąt po najbardziej utytułowanych rodzicach może zdarzyć się, że na przykład nie wyrośnie ząb lub pojawią się inne wady zgryzu, które stabilizują się dopiero po zmianie uzębienia. Tego nie jesteśmy w stanie przewidzieć, a jest to tylko jeden z wielu przykładów wad, które mogą pojawić się w czasie dorastania danego osobnika. Wróćmy jednak do tego, co jesteśmy w stanie sprawdzić podczas zakupu zazwyczaj około dwumiesięcznego szczenięcia. 1. Jak zaplanować poszukiwania psa rasowego? Po pierwsze zanim kupisz psa, warto dokładnie zapoznać się z wzorcem rasy, która nas interesuje. Oficjalne wzorce wszystkich ras są dostępne na stronie internetowej ZKwP. 4 miesięczny pies lhasa apso Kolejnym etapem będzie znalezienie rodziców, którzy w naszym odczuciu są najbliżej wzorca i tego jak go interpretujesz. Oczywiście rodowód psów, które aktualnie wpadną nam w oko też należy wziąć pod uwagę, bo jeżeli na przykład od wielu pokoleń wstecz będą w nim same psy użytkowe, to szansa na psa o aparycji nadającej się na wygrywanie wystaw jest nikła. Gdy znajdziemy miot, który szczególnie nam się spodoba warto zapytać hodowcę o jego hodowlane doświadczenie, dlaczego skrzyżował tę konkretną parę rodziców i jakie miał założenie. Nie bójmy się o to zapytać – jeżeli hodowca ma duże doświadczenie, to najpewniej będzie mu miło, że może się nim pochwalić. Oczywiście to, że ktoś jest początkujący też nie powinno go od razu skreślać w oczach hodowcy – przecież każdy kiedyś zaczynał. Warto również już na początku powiedzieć też hodowcy o swoich oczekiwaniach. Kiedy osoba planująca miot lub posiadająca szczenięta na sprzedaż będzie wiedziała o Twoich planach, to najzwyczajniej będzie mogła dobrać Ci najlepiej rokującego psiaka, szczególnie jeśli się na tym zupełnie nie znasz. Uczciwy hodowca wybierze najlepszego na ten moment psa dla Ciebie. Jeśli możesz, spotkaj się z nim wcześniej, aby obejrzeć mamę, porozmawiać o jej osiągnięciach. Na zdjęciach może wyglądać zupełnie inaczej niż w rzeczywistości. Wymarzona sytuacja to taka, kiedy nie jest to suka jednego tytułu, tylko taka, która regularnie jest prezentowana na wystawach, jak również nierzadko wygrywa w swojej rasie. Jeżeli wcześniej były w hodowli szczeniaki od tej samej suki, możesz zapytać, ile z nich jest wystawianych oraz jaki jest ich stan zdrowia. Wprawdzie to, że reszta rodzeństwa jest w pełni zdrowa nie świadczy jeszcze o tym, że na 100% wszystkie takie będą, ale zawsze zwiększa to nasze szanse na sukces. Zdrowie rodziców i rodzeństwa jest szczególnie ważne przy wyborze ras często obciążonych chorobami, jak na przykład buldogi francuskie. Warto też zapytać o badania wymagane dla danej rasy, a jeżeli okaże się, że hodowca bada swoje psy, niezależnie od tego czy w Polsce jest taki wymóg, czy nie, to wiedz, że dobrze trafiłeś. Dodatkowo sprawdź też czy jest to skojarzenie w pokrewieństwie czy też nie (zdania na ten temat są podzielone, ale wielu hodowców uważa, że lepiej nie). Generalnie, im więcej pytań zadasz na początku, tym lepiej. Jeżeli się nie znasz, ale chcesz psa na wystawy, to po prostu podziel się tą informacją z hodowcą. Każdy kiedyś zaczynał i musisz pamiętać, że w takiej sytuacji nie szukasz tylko szczeniaka, ale też osoby, która cię przez ten świat poprowadzi. Mówiąc wprost – radzę, aby znaleźć hodowcę, który z chęcią będzie dzielił się wiedzą. 2. Na co zwrócić uwagę podczas wizyty w hodowli? Bardzo ważną kwestią są też warunki w jakich odchowany został szczeniak w hodowli. Podstawowym elementem jest sprawdzenie czy szczeniaki wraz z rodzącą je suką były trzymane w domu czy w kojcu. Jeśli jest to hodowla, która potomstwo swoich psów odchowuje w domu, to szczenię najprawdopodobniej będzie zaznajomione z pojęciem mebli, trzaskania , domowych odgłosów itp. W przypadku szczenięcia „kojcowego” wzięcie go do domu będzie na początku większym stresem zarówno dla psa jak i dla Was. W miarę swoich możliwości po przybyciu do hodowli możesz sprawdzić linię kręgosłupa, to jak mały się rusza, a także zgryz psa i nadgarstki czy na przykład nie są miękkie lub nie mają tzw. postawy francuskiej. Niektórzy radzą, aby u psów sprawdzić jądra, jednak gdy kupujemy 8-tygodniowego szczeniaka, który nadal się rozwija może to być niemożliwe. Jeżeli znajdziemy kogoś, kto trochę się na tych sprawach zna możemy na odbiór szczenięcia zabrać go ze sobą. Ktoś, kto za nas sprawdzi podstawowe cechy świadczące o zdrowiu malucha i wychwyci wszelkie widoczne wady możliwe do sprawdzenia, a bardzo rzutujące na przyszłość szczenięcia i tym samym Waszego z nim życia. Może też (często w przeciwieństwie do nas) „chłodnym okiem” spojrzeć na szczenię, w które my jesteśmy ślepo zapatrzeni. Szczenię cavaliera z mamą Jeżeli na miejscu zdecydujemy, że trafiliśmy na tego jedynego psa, to pozostaje nam już tylko podpisanie umowy. Najlepiej, jakby hodowca wysłał nam wstępny zarys umowy jeszcze przed wizytą na miejscu. Umowa powinna zawierać informacje o nabywcy i hodowcy. Dane psa, cenę, ustalenia i warunki. Czymś zupełnie normalnym i zrozumiałym dla obu stron powinien być też zapis o zakazie używania danego psa w hodowli nie zrzeszonej w ZKwP. Jeżeli druga strona się na to zgodzi możemy też zawrzeć w niej dodatkowe ustalenia na wypadek różnych sytuacji, których nie jesteśmy w danej chwili przewidzieć. Na przykład co w sytuacji, gdy jądro się cofnie i nie będzie się dało go sprowadzić? Należy ustalić też co, gdy z jakichś przyczyn u naszego przyszłego szczeniaka rozwinie się inna wada, która wykluczy go z sukcesów wystawowych. Pamiętaj, też że jeśli ktoś hoduje psy wiele lat nie znaczy z góry, że jest w pełni nieskazitelny. Owszem, większość hodowców będzie chciało pokazać się z jak najlepszej strony i będzie z nami uczciwa, jednak warto mieć się na baczności przez cały okres zakupu, aby później nie mieć niemiłych niespodzianek. Podsumowanie Przede wszystkim pamiętajmy, że pośpiech w poszukiwaniu psa do hodowli nie jest wskazany. Pies, którego wybierzesz z myślą o pokazywaniu go na wystawach musi mieć to „coś”. Do wygrywania na wystawach psów rasowych potrzebna jest bowiem nie tylko zgodność danego osobnika z wzorcem rasy. Takich wbrew pozorom jest dość dużo. Jednak „ten jedyny”, który wygra spośród wielu na show musi wyróżniać się zarówno wyglądem zewnętrznym, jak i charakterem, a najlepiej jakby do tego wszystkiego lubił też kontakt z człowiekiem i wspaniale współgrał z handlerem podczas pokazu. Są osoby, które kilka lat obserwują psy z różnych hodowli, ich rodowody, śledzą oceny z wystaw w danej rasie, a także przychodzą na większe wystawy zobaczyć stawkę na żywo zanim zdecydują się na kupno. My rozglądaliśmy się za odpowiednim dla nas szczeniakiem pół roku. Wtedy wydawało mi się to jak wieczność, ale teraz nie żałuję żadnej poświęconej minuty na szukanie mojego reproduktora lhasa apso.

Często pytacie mnie w mailach i na fb o to, na co zwracać uwagę przy zakupie szczeniaka. To dobre pytanie, bowiem ostatnio z przerażająco dużą częstotliwością trafia się na nieuczciwych sprzedawców. Dlatego postanowiłam wskazać Wam kilka uniwersalnych zasad, które mogą przydać się przy zakupie. Nie będę tu dokonywać podziału na związki i stowarzyszenia, bowiem zasady są na tyle uniwersalne, że warto stosować je przy każdym zakupie. Maltańczyk miniaturka na sprzedaż Maltańczyk miniaturka to słowo klucz przy wyborze hodowli. Jest to na tyle ważne, że poświęcimy mu osobny akapit. Szczeniak miniaturka to najpopularniejsze hasło reklamowe nieuczciwych hodowców. Już samo to określenie powinno zapalić czerwoną lampkę ostrzegawczą. Mamy kilka wzorców ras, a w żadnej z nich nie znajduje się miniaturka. A skoro nie istnieje taka rasa, to czemu hodowca (który z pewnością powinien o tym wiedzieć) wciska Wam taki kit? Ze względu na chwilową modę na miniaturyzację. Niestety jest to często miniaturyzacja nieprzemyślana i obarczona dużym ryzykiem. Tutaj znajdziecie więcej informacji na temat maltańczyków miniaturek. Maltańczyk miniaturka, czyli kilka słów o miniaturyzacji rasy Często zdarza się też tak, że szczeniak maltańczyk miniaturka wyrasta na psa o wadze 5 – 6 kg. I chyba jest to nawet znacznie bezpieczniejsza opcja, niż zakup szczeniaczka z ZWO. Dlatego jeśli chcesz kupić drobnego psa, szukaj w normalnych hodowlach i pytaj o szczeniaki najmniejsze z miotu. W każdym miocie mogą trafić się drobniejsze maltańczyki, ale jeśli pochodzą od prawidłowo zbudowanych, zdrowych rodziców, znacząco zmniejszamy ryzyko pojawienia się wad genetycznych. Hodowla maltańczyka – na co zwrócić uwagę przy zakupie szczeniaka? Moja złota 11 Poniżej wskażę Wam 11 absolutnie podstawowych, złotych zasad, które powinny być przydatne przy wyborze hodowli i idealnego szczeniaka. Zasady dotyczą każdej hodowli, bez względu na przynależność do konkretnego związku czy stowarzyszenia i mogą pomóc Wam w uniknięciu wielu problemów i przykrości. Zobacz warunki, w jakich żyją psy hodowlane – dobry hodowca zaprosi Cię do hodowli, pokaże matkę szczeniąt, a jeśli to możliwe także psa reproduktora. Dzięki temu zobaczysz jak może wyglądać szczeniak w wieku dorosłym. Jeśli hodowca mówi Ci, że szczeniak to miniaturka, a matka ewidentnie waży ok. 5 kg, wnioski nasuwają się same. Zwróć uwagę na liczbę psów hodowlanych – nie każdy hodowca się tym pochwali, ale podczas wizyty w hodowli możesz sporo zaobserwować. Jeśli widzisz, że psy żyją w klatkach lub ich ilość to kilkanaście bądź o zgrozo kilkadziesiąt sztuk, nie łudź się, że szczeniak będzie socjalizowany i zadbany. To mało prawdopodobne. Rezerwacja szczeniaka – obecnie wiele hodowli prowadzi rezerwacje piesków, które mają dopiero kilka tygodni. W pierwszych tygodniach nie zostaniecie zaproszeni do hodowcy, co jest absolutnie normalne. Chodzi o dobro maluchów, które nie mają jeszcze żadnego szczepienia i są wyjątkowo narażone na choroby. W ten sytuacji możecie obejrzeć zdjęcia i zarezerwować szczeniaka maltańczyka. Rezerwacja powinna wiązać się z podpisaniem umowy przedwstępnej. Nie wpłacamy pieniędzy „na ładne oczy”. Umowa przedwstępna stanowi gwarancję, że hodowca nie zerwie kontaktu po wpłacie części należności. Zadatek i zaliczka – rezerwacja szczeniąt zazwyczaj odbywa się przez wpłacenie zadatku i jest to absolutnie normalne zabezpieczenie dla hodowcy. Zwróćcie uwagę na zapisy prawne – zadatek nie podlega zwrotowi jeśli umowa nie doszła do skutku z winy kupującego (np. w przypadku rezygnacji z zakupu). Dlatego przed zakupem szczeniaka maltańczyka upewnijcie się na 100 procent o tym, że naprawdę chcecie kupić szczeniaka właśnie w tej hodowli. Zdjęcia kontra rzeczywistość – przeglądając zdjęcia z różnych portali ogłoszeniowych, znajdziecie przepiękne zdjęcia maleńkich maltańczyków. Niestety kradzieże fotografii są plagą ostatnich lat. Sama już niejednokrotnie spotkałam się z tym, że fotki w ogłoszeniach były kradzione z tego bloga. Nieuczciwi sprzedawcy kopiują je też ze stron zagranicznych i krajowych hodowli. Niestety fotki nijak nie oddają wyglądu sprzedawanych szczeniaków. Dlatego warto poprosić hodowcę o przesłanie dodatkowych fotek konkretnego szczeniaka, a najlepiej zobaczyć go na żywo. Kontrola książeczki zdrowia – przy odbiorze szczeniaka warto skontrolować książeczkę zdrowia. Znajdziemy tam informacje na temat szczepień (potwierdzone naklejką i pieczątką weterynarza), a także potwierdzenie odrobaczeń (najlepiej też z potwierdzeniem weterynarza). Podpisujemy umowę – kupując nowe auto nie pomyślimy nawet o tym, że można nie podpisać umowy. Niestety w przypadku zakupu szczeniaka często o tym zapominamy. Umowa jest ważnym zabezpieczeniem, zawiera oświadczenia hodowcy i zobowiązania nabywcy (np. zobowiązanie do kastracji psów nie wystawowych). Dlatego warto dokładnie przeczytać cały dokument i podpisać go z chwilą zakupu. W świetle naszego prawa, pies jest traktowany jak rzecz, a zatem umowa to ważne zabezpieczenie. Oceniamy szczeniaka – pierwsza wizyta w hodowli powinna być dla nas super przygodą. Co może być piękniejszego od widoku małych, radosnych i merdających ogonkami białych kulek? Tak powinno to właśnie wyglądać. Jeśli wchodząc do hodowli otrzymujesz na rękach wystraszonego, rozglądającego się dookoła szczeniaka, może to oznaczać, że odwiedza dane pomieszczenie pierwszy raz w życiu, a na co dzień mieszka np. w klatce. Dlatego zwracaj uwagę na obycie maluchów z otoczeniem, ich kontakt z hodowcą i nowymi osobami. Mini maltańczyk powinien być pełen energii, chętny do zabawy i zaczepny. Niestety w niektórych hodowlach zobaczymy szczeniaki wyjątkowo apatyczne i ospałe. Mogą (choć nie muszą) być to pierwsze objawy choroby typu parwowiroza. Oceniamy matkę szczeniąt – zachowania suczek bywają różne. Jedne radośnie się z nami przywitają, inne będą próbowały bronić swoich szczeniąt. Jednak najważniejszy jest ich wygląd. Warto zwrócić uwagę na stopień zadbania. Suczka może być wymęczona karmieniem, jednak zadbana i ewidentnie przywiązana do właściciela. Bardzo duże zacieki pod oczami, kołtuny czy wyjątkowo krótkie futro może być dla nas informacją o niewłaściwych warunkach do życia. Pytamy o pielęgnację – dobry hodowca udzieli nam wyczerpujących informacji na temat prawidłowego żywienia, pielęgnacji czy socjalizacji. To naprawdę cenna dawka wiedzy, a przy okazji możliwość sprawdzenia, czy hodowca faktycznie zna się na rasie. Uwierzycie, że kiedyś rozmawiałam z „hodowcą”, który szczycił się zaciekami pod oczami swojej suczki, bo myślał, że to dobry objaw u rasy? Nie wierzę żeby taka osoba miała chociaż mgliste pojęcie o rozrodzie, odbiorze szczeniąt czy prawidłowym kalendarzu szczepień. Szczeniaki w hodowlach „mobilnych” – kolejną często pojawiającą się praktyką jest sprzedawanie szczeniąt w różnych miejscowościach, dzięki czemu oferta jest bardziej „widoczna” w sieci. Hodowca wkleja ogłoszenia sprzedaży maltańczyka w różnych miejscach i właściwie nie wiadomo, w którym z nich faktycznie mieści się dana hodowla. Jeśli hodowca chce „podrzucić pieska” bo akurat jedzie w danym kierunku, raczej nie powinniście mu ufać. W praktyce będzie to szybkie przekazanie psa bez umowy i bez strachu, że klient pozna warunki w hodowli. Brak umowy, a często także brak adresu hodowcy sprawia, że przy ewentualnych problemach ze szczeniakiem zostajecie praktycznie na lodzie. Oczywiście nie twierdzę tu, że hodowca nigdy nie może przywieźć Wam szczeniaka. Takie sytuacje zdarzają się też w dobrych hodowlach, choćby ze względu na brak możliwości dojazdu przez kupującego. Ale nigdy nie odbywa się to w pośpiechu, bez umowy czy bez choćby propozycji wizyty w hodowli. Mam nadzieję, że powyższe zasady pomogą Wam w wyborze wymarzonego i zdrowego maltańczyka. -------------------------------------------------------------------------------- Jeśli jesteś miłośnikiem maltusi, chcesz uzyskać więcej porad i poznać innych miłośników czworonogów, odwiedź nasz profil na facebooku KLIK i dołącz do naszej facebookowej grupy KLIK Biały Maltan: grupa sympatyków bloga o tej samej na inną, podobnie brzmiącą grupę na facebooku, która "zainspirowała się" nazwą naszego bloga. Nie mamy z nią nic wspólnego!

Jeśli zdecydowaliście się na zakup rasowego szczeniaka, to pewnie zastanawiacie się gdzie znaleźć najlepszego hodowcę i o co go zapytać. Wiele osób rozpoczyna swoje poszukiwania idealnej hodowli od internetu. Ja jednak zawsze doradzam, by wybrać się na najbliższą wystawę psów rasowych i poznać hodowców osobiście. W internecie można znaleźć masę świetnych hodowli, ale niestety jeszcze więcej pseudohodowli. Pisałam już o tym problemie w poście o tym jak się nie dać oszukać. Pamiętajcie, że polskie prawo zabrania sprzedawania zwierząt poza miejscami ich chowu lub hodowli. Oznacza to, że wszelkiego rodzaju giełdy, wystawy i bazary, na których sprzedawane są psy są nielegalne. Osoba kupująca psa ma obowiązek udać się po odbiór zwierzaka do hodowcy. Jest to świetna okazja, żeby zobaczyć w jakich warunkach szczeniaki są trzymane, oraz by zadać hodowcy te kilka pytań. 1. Czy hodowca jest zarejestrowany w Związku Kynologicznym w Polsce? Niestety po zmianie ustawy o ochronie zwierząt w roku 2012, jak grzyby po deszczu zaczęły pojawiać się różnego rodzaju związki miłośników danej rasy, stowarzyszenia hodowców psów itp. Wszystko po to, żeby w świetle prawa móc legalnie rozmnażać i sprzedawać psy. Według ustawy rozmnażanie psów w celach handlowych jest zabronione. Zakaz ten nie dotyczy jednak hodowli zarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach społecznych, których statutowym celem jest działalność związana z hodowlą rasowych psów i kotów. Nowelizacja nie wspomina o wymogach w stosunku do stowarzyszeń zrzeszających hodowle i w ten sposób doszło do powstania masy pseudozwiązków i pseudohodowli, które wystawiają swoje pseudorodowody i sprzedają pseudorasowe szczenięta nieświadomym ludziom :/ Związek Kynologiczny w Polsce nie jest instytucją idealną i zrzesza również nierzetelnych hodowców. Dlatego przed zakupem psa trzeba sprawdzić danego hodowcę samemu. Jednak ZKWP ma spore tradycje i wiele narzędzi, by nadzorować w jaki sposób i w jakich warunkach rozmnażane są psy rasowe. Przede wszystkim psy, które zostały wybrane do hodowli muszą uzyskać uprawnienia hodowlane, o czym więcej napiszę nieco później. Hodowca nie może rozmnażać suki częściej niż raz do roku. Każde szczenię w miocie musi być oznakowane tatuażem lub czipem. Cały miot musi też obowiązkowo przejść przegląd hodowlany. Związek zabrania wydawania szczeniaków przed 7 tygodniem życia. Nakazuje też odrobaczenie i zaszczepienie szczeniaków, oraz wyrobienie im metryczek. Dopiero na podstawie metryki nowy właściciel psa może wyrobić w ZKWP rodowód. 2. Jakie są wady i zalety danej rasy? Jeżeli hodowca jedynie zachwala swoją rasę i próbuje nam wcisnąć szczeniaka na siłę, możemy zacząć coś podejrzewać. Dobry hodowca będzie opowiadał zarówno o plusach, jak i o minusach danej rasy. Do minusów możemy na pewno zaliczyć różnego rodzaju choroby, na które nasz psiak może zachorować. Niektóre rasy są szczególnie predysponowane do konkretnych chorób i trzeba o tym wiedzieć. Oczywiście przed wyborem rasy warto jest o niej jak najwięcej poczytać i porozmawiać z właścicielami psów oraz z różnymi hodowcami. Hodowcy mają sporą wiedzę i doświadczenie, którym mogą się z nami podzielić. Warto pamiętać, że cechy typowe dla danej rasy dla jednej osoby mogą być wadą, a dla innej zaletą. Pies aktywny i inteligentny świetnie sprawdzi się w domu, który zapewni mu codzienną dawkę nowych wyzwań. Jeśli ten sam pies trafi do domu, w którym będzie musiał spędzić sam długie godziny, może pojawić się poważny problem. 3. Jaki powinien być idealny opiekun psa z danej rasy? Jest to moment, w którym trzeba szczerze zweryfikować, czy nasze wyobrażenie o danej rasie i jej potrzebach odpowiada rzeczywistości i czy podołamy zadaniu wychowania psa. Kierowanie się jedynie wyglądem psiaka jest zgubne. Trzeba poznać potrzeby danej rasy oraz jej wymagania i zastanowić się, czy na pewno takiego psiaka szukamy. Hodowca podpowie nam, ile czasu trzeba będzie poświęcać na pielęgnację, szkolenie i spacery z psem. Nie zdziwcie się jeśli hodowca zacznie wam zadawać masę pytań odnośnie waszego stylu życia, doświadczeń w opiece nad psami, czy warunków jakie możecie stworzyć psu. Dobry hodowca będzie chciał się upewnić, że jego szczeniaki trafią w dobre ręce. Jeśli z jakichś przyczyn hodowca uzna, że nie nadajecie się na opiekuna ich psiaka, może odmówić wam sprzedaży szczeniaka. 4. Dlaczego hodowca zdecydował się na to krycie? Hodowcy kryją dwa osobniki, by wzmocnić w rasie jakieś konkretne cechy. Warto się dowiedzieć, jakie cechy hodowca chciał wzmocnić tym konkretnym kryciem. Jeśli kupujemy psa rasy myśliwskiej, ale nie zamierzamy z nim aktywnie polować, to być może zakup szczeniaka z linii pracującej nie jest najlepszym pomysłem. Trzeba się również dopytać, czy hodowca oprócz cech związanych z wyglądem rodziców naszych szczeniaków brał też pod uwagę ich cechy charakteru i walory użytkowe. 5. Czy rodzice mają uprawnienia hodowlane i czy są zdrowi? Nie wystarczy mieć psa zarejestrowanego w ZKWP by móc prowadzić hodowlę. Rodzice szczeniąt muszą uzyskać uprawnienia hodowlane. W przypadku suk wymaga się między innymi uzyskania od co najmniej dwóch różnych sędziów trzech ocen bardzo dobrych lub lepszych na wystawie międzynarodowej lub krajowej. Suka hodowlana nie powinna być młodsza niż 15 miesięcy oraz starsza niż 8 lat. Z dalszej hodowli eliminowane są też suki oraz psy, które na dwóch wystawach u dwóch różnych sędziów zostały zdyskwalifikowane za agresję w stosunku do ludzi. Jeśli chodzi o psy, to wymagania są jeszcze wyższe. Reproduktor musi uzyskać od dwóch różnych sędziów przynajmniej trzy oceny doskonałe, w tym jedną na wystawie międzynarodowej lub klubowej. Pies powinien również mieć ukończone 15 miesięcy. Dla psów nie ustalono górnej granicy wieku hodowlanego, ani limitu kryć. W przypadku niektórych ras wymagane są próby pracy. Są to specjalne próby sprawdzające cechy użytkowe danego psa. Psy i suki, które nie przeszły pomyślnie prób pracy nie mogą być dopuszczone do dalszej hodowli. Świadoma hodowla stara się też wyeliminować choroby przenoszone genetycznie, takiej jak na przykład dysplazja łokci i bioder, czy choroby oczu. Trzeba więc sprawdzić na jakie choroby narażona jest wybrana przez was rasa i jakie testy musi przejść. Oczywiście hodowca może zrobić więcej badań niż minimum wymagane przez ZKWP. Jeśli jednak to niezbędne minimum nie zostało zrobione, możemy być pewni, że hodowla jest nielegalna. W przypadku niektórych ras wymagane są również testy psychiczne. Jako przyszli właściciele szczeniaka z danej hodowli mamy prawo do wglądu w te wszystkie badania i testy. Jeśli hodowca z jakichś przyczyn nie chce nam ich pokazać, powinna się nam zapalić czerwona lampka ostrzegawcza. 6. Czy szczeniaki mają metryki i czy przeszły przegląd hodowlany? Jeśli hodowca sprzedaje szczeniaki z rodowodem, to również powinna się nam zapalić czerwona lampka. Szczeniaki opuszczają hodowle z metryką na postawie której właściciel psa może wyrobić rodowód. W tym celu właściciel psa musi udać się do oddziału ZKWP z metryką szczeniaka i umową kupna. Następnie trzeba się zarejestrować jako członek ZKWP i opłacić składkę członkowską, złożyć wszystkie dokumenty i poczekać na wystawienie rodowodu. Zwykle trwa to koło 2 tygodni. Rodowód psa powinien zawierać takie informacje jak: nazwa i przydomek hodowlany psa,jego rasa,maść,płeć,data urodzenia,numer tatuażu lub czipa,numer rodowodu,imię, nazwisko i adres hodowcyimię, nazwisko i adres właścicielapochodzenie szczeniaka do IV pokoleń wstecz Jeśli rodzice lub dziadkowie szczeniaka są nie znani, możemy mieć pewność, że mamy do czynienia z pseudohodowlą. Między 6 a 12 tygodniem życia szczeniąt obowiązkowo odbywa się przegląd miotu, którego powinien dokonać sędzia kynologiczny lub asystent kynologiczny. Przeglądowi poddaje się szczeniaki oznakowane tatuażem lub chipem. Hodowca powinien posiadać protokół przeglądu miotu i udostępnić go do wglądu przyszłemu właścicielowi szczeniaka. Jeśli nie chce tego zrobić, znów należy sobie zadać pytanie „dlaczego?”. 7. Czy szczeniaki zostały odrobaczone, zaszczepione i czy są zdrowe? Koło 4-5 tygodnia życia szczeniaki powinny być pierwszy raz odrobaczone, a koło 6-7 tygodnia życia zaszczepione na nosówkę i parwowirozę. Kolejne odrobaczenia i szczepienia leżą już po stronie nowego opiekuna szczeniaka. Wraz ze szczeniakiem, metryczką, umową kupna i wyprawką powinniśmy otrzymać od hodowcy książeczkę zdrowia potwierdzającą dokonanie pierwszych szczepień i odrobaczenia. Jeżeli szczeniak nie wygląda na zdrowego, ma biegunkę, wymioty, podwyższoną temperaturę, wysięk z oczu lub nosa, jest apatyczny itp. należy poczekać z zabraniem go do nowego domu, aż dojdzie do siebie. Być może to tylko chwilowa niestrawność lub reakcja organizmu na niedawne szczepienie, a być może początek poważnej choroby. Przy jakichkolwiek wątpliwościach co do stanu zdrowia szczeniaka trzeba niezwłocznie udać się do weterynarza, który dokładnie psiaka przebada i jeśli to konieczne zaleci stosowne leki. O wszystkich chorobach i wadach rozwojowych warto poinformować hodowcę. Powinien wiedzieć jak dorastają szczeniaki z jego hodowli, by jeszcze lepiej dobierać rodziców dla przyszłych miotów. 8. Jak wygląda umowa kupna sprzedaży szczeniaka? Legalnie działająca hodowla powinna być zarejestrowana nie tylko w ZKWP, ale też jako działalność gospodarcza w Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) lub w Dziale Specjalnym Produkcji Rolnej. Hodowca ma oczywiście obowiązek odprowadzać podatki do urzędu skarbowego. Nie powinno więc dziwić, że hodowcy tworzą umowę kupna szczeniaka i taka umowa powinna zostać przedstawiona przyszłemu właścicielowi. Hodowca często zastrzega sobie w umowie prawo do kontrolowania warunków w jakich żyje pies. Często gwarantuje sobie też prawo do pierwokupu psa, gdyby właściciel chciał go odsprzedać innej osobie. Ma to zabezpieczyć szczeniaka przed krążeniem z rąk do rąk między różnymi ludźmi. Dobry hodowca chce wiedzieć co dzieje się z jego szczeniakami i mieć możliwość odebrania psa, gdyby ten trafił w złe warunki. Większość hodowców przyjmie też do siebie psiaka gdyby sytuacja losowa sprawiła, że właściciel nie jest w stanie się nim dalej opiekować. Najgorszym scenariuszem w takiej sytuacji jest oddanie psa do schroniska. Zawsze lepiej najpierw porozmawiać z hodowcą. Oczywiście dobra umowa kupna psa powinna zabezpieczać interesy nie tylko psa i hodowcy, ale też właściciela. Na przykład jeśli pojawią się jakieś wady wrodzone, powinniśmy mieć możliwość zwrotu części kwoty, którą na szczeniaka wydaliśmy. 9. Jak szczeniaki są socjalizowane? Etap socjalizacji trwa od około 4 do około 12 tygodnia życia szczeniaka. Długość tego krytycznego dla rozwoju psa okresu jest różna u różnych ras. Najważniejszy czas przypada na 6-8 tydzień życia. To podczas socjalizacji szczeniak uczy się co tak właściwie oznacza „być psem”, jak zachowują się psy, jak się ze sobą komunikują, co jest bezpieczne a co nie, jak kontrolować siłę ugryzień itp. W okresie socjalizacji tempo powstawania nowych połączeń między neuronami jest niezwykle szybkie. Wszystko co szczeniak w tym czasie pozna i pozytywnie sobie skojarzy, będzie później traktował jako normalny element otaczającego go świata. Natomiast wszystko czego szczeniak w okresie socjalizacji nie pozna lub co sobie źle skojarzy, może w przyszłości budzić w nim niepokój, lęk, a nawet agresję. Jak widać prawie cały czas socjalizacji szczeniak znajduje się w hodowli. Duża część odpowiedzialności za prawidłowy rozwój szczeniąt spoczywa właśnie na hodowcy. Dlatego tak ważne jest wypytanie hodowcy w jaki sposób i z czym szczeniaki były socjalizowane. Najlepiej, by hodowca miał podobne warunki i styl życia jak my. Jeśli mamy w domu małe dzieci, dobrze żeby hodowca też je miał. Jeśli mamy w domu kota, to najlepiej by było gdyby w hodowli był jakiś kot. To zdecydowanie ułatwi szczeniakowi przyzwyczajenie się do nowego domu. 10. Jakie charaktery mają poszczególne szczeniaki? Hodowca spędza ze szczeniakami sporo czasu i powinien znać ich charaktery. Temperament poszczególnych psiaków w miocie może znacznie się różnić. Warto więc zaufać doświadczonemu hodowcy i pozwolić mu dobrać szczeniaka do naszych możliwości, oczekiwań i naszego stylu życia. Jeśli hodowca nie jest w stanie nic powiedzieć na temat poszczególnych szczeniaków, to powinna się wam zapalić czerwona lampka ostrzegawcza. Być może ten człowiek w ogóle nie zna się na hodowli psów? A może zamyka szczeniaki w osobnym pomieszczeniu i nawet do nich nie zagląda? Trzeba też pamiętać, że na zachowanie dorosłego psa wpływają czynniki wrodzone, środowisko oraz sposób w jaki sobie psa wychowamy. Oczywiście powyższa lista pytań do hodowcy nie jest pełna. Są to tylko najważniejsze kwestie, które trzeba poruszyć podczas rozmowy z hodowcą. Jeśli macie jakieś dodatkowe pytania, jesteście czegoś ciekawi lub macie jakieś wątpliwości, to pytajcie, pytajcie i jeszcze raz pytajcie! Przygarnięcie pod swój dach szczeniaka to poważna sprawa, dlatego też hodowlę trzeba wybrać świadomie.

Pies rasowy, czyli tak naprawdę jaki?Pies rasowy to pies o znanym, potwierdzonym pochodzeniu czysto rasowym. Potwierdzeniem pochodzenia jest tzw. rodowód, czyli dokument, w którym są wpisani przodkowie psa - rodzice, dziadkowie, pradziadkowie i prapradziadkowie. Muszą być znane i rejestrowane 4 pokolenia dokument otrzymujemy przy zakupie psa? Jeśli kupujemy rasowego psa, hodowca powinien nam dać rodowód 4-pokoleniowy, przypisany do danego szczenięcia. Niektóre stowarzyszenia wydają zamiast rodowodów tzw. metryki, gdzie są tylko podani rodzice szczeniaka, a metryka jedynie upoważnia do otrzymania rodowodu po wniesieniu opłat dodatkowych. Uważam, że nie jest to do końca uczciwe, ale jeśli już musimy kupić szczenię z metryką, to powinniśmy kategorycznie zażądać dołożenia do metryki kopii rodowodów rodziców. Dobrze, jeśli rodzice szczeniaka mają wykonane testy DNA na pochodzenie, wtedy można zawsze sprawdzić, czy szczeniak jest po tych rodzicach. W naszym stowarzyszeniu Polski Klub Psa Rasowego - Polski Związek Kynologiczny takie badania są od dwóch lat obowiązkowe, czyli każdy pies i każda suka przed dopuszczeniem do hodowli musi mieć określony profil co jeszcze powinniśmy uważać przy zakupie rasowego psa z hodowli? W Polsce jest dużo stowarzyszeń rejestrujących hodowców. Niestety nie wszystkie rejestrują wyłącznie psy o znanym pochodzeniu. Po wejściu w życie nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt, czyli po r., powstało w Polsce dużo stowarzyszeń rejestrujących tzw. pseudohodowców, czyli osoby rozmnażające psy o nieznanym pochodzeniu, a tylko wyglądem przypominające daną rasę. Dlatego przed wyborem hodowli warto skontaktować się ze stowarzyszeniem, zapytać, czy taka hodowla jest zarejestrowana, czy ma dobrą opinię, czy dany miot szczeniąt jest zgłoszony. Kontakt do stowarzyszenia Polski Klub Psa Rasowego - Polski Związek Kynologiczny jest na stronie Po wyborze hodowli należy zwrócić uwagę na warunki, w jakich szczenięta się wychowują. Czy są prawidłowo stymulowane, czy mają kontakt z suką, z różnymi ludźmi, czy przebywają w bogatym w bodźce środowisku, a nie w izolacji. Ma to duże znaczenie, zwłaszcza gdy kupujemy starszego szczeniaka, powyżej 3 miesięcy, czyli po okresie wrażliwym. Zawsze możemy poprosić o pomoc zoopsychologa lub tresera. A jeśli chodzi o sprawy formalne? Hodowca powinien podpisać z nabywcą umowę kupna-sprzedaży, można w niej uwzględnić ewentualne sposoby rozwiązania sytuacji, gdy ujawnią się jakieś wady, zaznaczyć, czy pies ma być do hodowli i na wystawy, czy hodowca gwarantuje to, czy nie itd. Ale i przy podpisywaniu umowy trzeba uważać. Niektórzy hodowcy zaznaczają w umowie, że właściciel ma obowiązek zarejestrować się w danym stowarzyszeniu. Jeśli wynika to z wcześniejszych ustaleń z nabywcą, zostało wyjaśnione i związane jest np. z obniżeniem ceny za psa, to nie ma sprawy. Ale często nabywcy podpisują takie zobowiązania nieświadomie. Trzeba pamiętać, że nie można nikomu narzucać przynależności do konkretnego stowarzyszenia, każdy ma prawo zadecydować sam, czy i gdzie chce należeć. Dlatego ważna zasada - dokładnie czytać umowy kupna-sprzedaży. Pamiętajmy też, że prawidłowe odchowanie szczeniąt wymaga wiele pracy hodowcy, to nie tylko dawanie pokarmu i sprzątanie. To także codzienna stymulacja, socjalizacja, praca nad ich psychiką, to praca 24 godziny na dobę i uwiązanie w domu. Zadania te zawsze wiążą się z kosztami. I to nie są tylko koszty karmy, to są koszty pracy, bo odchowywanie szczeniąt uniemożliwia normalną pracę zawodową w tym czasie. Poza tym suka ma w życiu 4-5 miotów, a żyje lat 12-13 albo dłużej. Sukę trzeba nie tylko odchować, ale potem zapewnić jej emeryturę. Dlatego jeśli ktoś sprzedaje pieski tanio, np. po 500-600 zł, to jest to wysoce podejrzane. Po prostu na czymś musiał zaoszczędzić, jeśli nie na pokarmie czy szczepieniach, to na innych rzeczach, równie jaki wydatek zatem powinniśmy się przygotować, jeśli chcemy kupić rasowego psa? Zwykle jest to od 1500 zł w górę, w zależności od rasy, płci, pierwszeństwa wyboru, wieku szczenięcia (im starsze tym droższe), osiągnięć rodziców, gwarancji, jakie daje hodowca. Za szczenię z gwarancją, że będzie w przyszłości hodowlane, cena może być np. dwa razy wyższa. Czasami zdarzają się w miocie szczenięta z wadami, np. nieprawidłowym uzębieniem lub wadami umaszczenia, i takie szczenięta są zazwyczaj dużo ktoś sprzedaje małe pieski tanio, po kilkaset złotych, to jest to wysoce podejrzane. Na czymś ten ktoś musiał zaoszczędzićWybór hodowli jest bardzo istotny ale chyba jeszcze bardziej wybór samej rasy. Jak podjąć taką decyzję?Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę, w jakim celu rasa została stworzona. Tworząc rasę, prowadzono selekcję w kierunku wzmocnienia określonych cech, nie tylko zewnętrznych, związanych z wyglądem psa, ale przede wszystkim cech charakteru, psychiki, cech użytkowych. Każda rasa została utworzona w określonym celu. Istnieją rasy myśliwskie, pasterskie, bojowe, ozdobne itd. Każda z nich ma inne cechy osobowości, inne potrzeby, jeśli chodzi o aktywność fizyczną, żywienie, pielęgnację, inny temperament. I tak np. psy myśliwskie potrzebują dużo ruchu i aktywności fizycznej. Mają silnie rozwinięty popęd łowczy. Do tej rasy zaliczamy psy gończe, służące kiedyś do nagonki i utrzymywane w grupach. Są to psy źle znoszące samotność. Do ras gończych należy np. popularny beagle. Trzymany w mieszkaniu, bez towarzystwa innych psów i bez możliwości solidnego wybiegania, sprawia często wiele problemów, najczęściej niszcząc meble i inne przedmioty. Z kolei rasy pasterskie zostały stworzone do pasania bydła, owiec czy gęsi. Niektóre miały pilnować stada, inne zaganiać. W zależności od przeznaczenia inne cechy były brane pod uwagę w trakcie selekcji. Dlatego duże owczarki, jak np. owczarek kaukaski czy moskiewski są psami idealnymi na stróża obejścia. Są raczej niezależne i samodzielne w działaniu, ale wymagają przez to odpowiedniego, konsekwentnego właściciela. Jednak psy pasterskie zaganiające zostały stworzone do pracy z człowiekiem, a zatem są to rasy towarzyskie, łatwo uczące się, chętne do współpracy. Większość to idealne psy rodzinne. Wymagają oczywiście spacerów, ale nadają się w większości zarówno do trzymania w mieszkaniu, jak i na zewnątrz. Pewnym wyjątkiem jest border collie, u którego cechy psa pasterskiego zaganiającego są bardzo silnie rozwinięte i jest psem, który po prostu musi pracować - jeśli nie zaganiając owce, to ćwiczyć na torze agility, aby zużytkować zasoby jakie psy wybierać, gdy mamy mało miejsca, np. do mieszkania? Do mieszkania i dla rodziny warte poleceni są wszystkie rasy ozdobne - bolończyki, shih tzu, chiński grzywacz, maltańczyki, papillony czy niedoceniany pudel, rasa o wspaniałym charakterze, inteligentna i nieliniejąca (pudla strzyżemy, ale za to nie linieje). Nie należy się kierować tutaj wielkością, bo np. bardzo złym wyborem psa do mieszkania jest jamnik, którego mała wielkość jest myląca. On potrzebuje dużo ruchu i zajęcia, najlepiej czuje się w rękach myśliwego. Podobnie jak inne większe rasy myśliwskie, takie jak setery, wyżły, spaniele - także potrzebują dużo aktywności, mają silny instynkt łowczy, muszą realizować swoje potrzeby polowania. Jak wychować psa, kiedy zacząć tresurę? Podstawowe znaczenie mają pierwsze 3 miesiące życia psa, czas, w którym rozwijają się jego układ nerwowy, mózg. Ważna jest w tym czasie prawidłowa stymulacja narządów zmysłów oraz prawidłowa socjalizacja, czyli nabywanie umiejętności do życia z innymi psami, ludźmi, innymi zwierzętami. Szczenię musi rozwijać się w środowisku bogatym w bodźce, musi mieć kontakt z rozmaitymi dźwiękami, zapachami, musi być dotykane, poznawać różne kształty i świat. Musi nauczyć się komunikować z innymi psami i z ludźmi w różnym wieku, różnej płci, o różnym wyglądzie. Częściowo realizuje to hodowca do 8 tygodnia życia, a potem nowy właściciel. Dlatego w wieku 8 tygodni powinien zacząć uczęszczać ze szczenięciem na zajęcia w szkole szczeniąt, prowadzonej tzw. metodą naturalną wg Josepha Ortegi. Tu nacisk kładzie się na prawidłową socjalizację, stymulację szczeniaków między 8. a 13. tygodniem życia. Zajęcia są prowadzone przez fachowców - treserów psów wg metody naturalnej. Zajęcia są urozmaicone, jest dużo sprzętu edukacyjnego, sprzętu do stymulacji, lekcje są zaplanowane i prowadzone wg wcześniej przygotowanych scenariuszy. Treserów wg metody naturalnej można znaleźć na stronie Polskiego Stowarzyszenia Treserów. Potem naukę można kontynuować, również najlepiej według metody naturalnej, która wykorzystuje naturalne instynkty psa da się wytresować? Szkolić można każdego psa, każdy ma zdolności uczenia się. Szybko uczą się wszystkie owczarki zaganiające, pudle, retrievery, ale nie tylko. Nie ma psa, który nie nadaje się do szkolenia. Najważniejsze jest prawidłowe wychowanie, aczkolwiek nawet gdy nie chcemy psa szkolić, to warto nauczyć go choćby kilku poleceń. Wtedy pies będzie miał jak zasłużyć na nasze pieszczoty czy pokarm, a to dobrze wpływa na autorytet właściciela. I jeszcze coś: jeśli zachowanie psa zaczyna nam sprawiać problemy, to należy udać się na konsultację do zoopsychologa, czyli specjalisty od relacji człowiek - zwierzę, a nie do tresera, ponieważ szkolenie nie jest lekarstwem na problemy psychologiczne. Treser to nauczyciel, a zoopsycholog to psycholog. Zoopsychologa można znaleźć na stronie Polskiego Stowarzyszenia Zoopsychologów.

Mieliśmy tylko dwa tygodnie białej zimy, ale Vesper i Odi i tak oszalały ze szczęścia. To zdecydowanie ich ulubiona spacerowa sceneria. Choć sól na chodnikach dawała się łapom we znaki, widok zasypanego Lasu Kabackiego i zabawy w śniegu były dla całej czwórki ogromną frajdą. Co poza tym? Magdę pochłonęła przeprowadzka, a ja w tym czasie uciekłam przed mrozem na wakacje. Zerknijcie na styczniowe zdjęcia i zobaczcie co planujemy na kolejny miesiąc! Urlop w ciepłym miejscu na przełomie roku to dobry pomysł, zwłaszcza gdy w Polsce powietrze jest tak zimne, że rani twarz. :) Pojechałam, pobyłam, zobaczyłam i zderzyłam się z zupełnie inną rzeczywistością. Psie piekło na rajskich plażach to smutna relacja obrazująca życie zwierząt na egzotycznych wyspach. Wcześniej nie zdawałam sobie sprawy ze skali problemu. Dzikie psy spędzają całe dnie na plażach. Odzew po publikacji tego wpisu był bardzo duży. Dzieliliście się swoimi doświadczeniami z całego świata, za co bardzo dziękujemy. Wygląda na to, że turystyczny raj często ma też swoją czarną stronę, a warto o tym pomyśleć planując podróż. Niestety dla wielu osób dzikie psy były tylko jedną z miejscowych atrakcji. Zakładam, że nie zdawały sobie sprawy z tego, jak wygląda ich prawdziwe życie. “Beach dog” – typowy obrazek na plażach Dominikany. Spacery, spacery, spacery! Było ich sporo, bo szkoda tracić taką piękną pogodę na siedzenie w domu. Miałyśmy okazję poznać nowych psich kumpli, więc na Kabatach mamy coraz większe stado. :) Nie tylko las pięknie się prezentował. Na Nowoursynowskiej, o której pisałyśmy jakiś czas temu, było po prostu bajecznie. Nadal uważam, że to naprawdę dobre i bezpieczne miejsce na spacer! Byliście już? Bajeczna Nowoursynowska! To był idealny czas i miejsce na spacer! Las Kabacki wyglądał wyjątkowo pięknie! A psy szalały z radości. :) Śnieg taki cudowny! Czapka i szelki pod kolor. :P Na blogu pojawił się też wpis na temat psiego rodzeństwa w jednym domu. I nie chodzi o ten czas, który maluchy spędzają przy matce! Zdarza się, że pod tym samym dachem zamiast jednego szczenięcia wychowują się dwa. Jeśli rozważacie adopcję lub zakup pary szczeniaków, warto przeczytać więcej o syndromie psów z jednego miotu i obowiązkach, które czekają nowego właściciela. Styczeń był wyjątkowy, bo właśnie w tym miesiącu stuknęła nam 50tka. Dokładnie tyle postów opublikowałyśmy na naszym blogu, co bardzo nas cieszy i motywuje do działania. Dzięki, że jesteście z nami! :) Z tej okazji zrobiłyśmy zestawienie naszych ulubionych wpisów. Możecie na nie zerknąć tutaj: Najlepsza piątka na 50tkę! W lutym dowiecie się dlaczego nie warto się bać wilków, o co zapytać hodowcę przed zakupem szczenięcia i jak sprawić, żeby Twój pies przestał bać się różnych nietypowych dźwięków. Las Kabacki w bardzo wiosennej odsłonie. Trochę tęsknimy za śniegiem… Zabieramy się do pracy! K.

Istnieje wiele sposobów na przyjęcie psa do swojego domu i rodziny. Uważamy, że najlepszym sposobem jest adopcja, ale zdajemy sobie sprawę, że ludzie czasami chcą kupić szczeniaka od hodowcy. Poniżej znajduje się kilka bardzo ważnych informacji, na które należy zwrócić szczególną uwagę podczas zakupu psa rasowego. Pseudohodowla: Obecnie nielegalna jest sprzedaż psów i kotów rasowych bez rodowodu, czyli odpowiedniego certyfikatu, który posiadaja tylko hodowle spełniające warunki do rozmnażania zwierząt w celu osiagnięcia zysku. Jakie są potencjalne problemy z zakupem psa? Kupowanie szczeniaka lub psa od pseudohodowcy może skończyć się zakupem chorego lub umierającego szczeniaka, które - nawet gdyby przeżyło - może być nękane przez dożywotnie problemy zdrowotne i behawioralne. posiadanie przez hodowcę certyfikatu, nie gwarantuje, że hodowca jest odpowiedzialny i spełnia podstawowe wymagania w zakresie hodowli. Jeśli skontaktujesz się bezpośrednio z Kennel Club w celu uzyskania informacji o klubie hodowlanym, który cię interesuje, powinien on być w stanie polecić członka klubu. Każdy certyfikat sprawdź i zobacz status i regulamin firmy, która go wydała. Dobry hodowca prawdopodobnie będzie miał listę oczekujących na szczenięta: na szczęśliwe, zdrowe psy warto poczekać. Dobrzy hodowcy nie pozwolą na odejście szczeniaka od matki, dopóki nie osiągnie on co najmniej ośmiu tygodni. Niektórzy wolą poczekać nawet do 12 tygodni. Hodowcy powinni się spotkać i porozmawiać z tobą przed urodzeniem szczeniąt lub kilka tygodni później. Jest to również dobra okazja dla ciebie, ponieważ możesz zobaczyć warunki, w jakich wychowuje się twoje szczenię. O co zapytać hodowcę Czy mogę zobaczyć szczeniaczki z ich mamą? Upewnij się, że mama jest miłym, przyjaznym psem, ponieważ temperament szczeniak może po niej odziedziczyć. Sunia może też bronić swoich szczeniąt, więc weź to pod uwagę. Jeśli nie możesz zobaczyć ich razem, być może nie są to jej szczenięta! W jakim wieku są szczenięta? Muszą mieć co najmniej osiem tygodni, aby opuścić swoją matkę. Czy szczeniaki zostały odstawione od piersi? Po siedmiu tygodniach należy je całkowicie odstawić od piersi. Jeśli nie, mogą być młodsze, niż twierdził hodowca. Ile lat ma mama? Powinna mieć ponad rok, ale oczywiście nie może być za bardzo stara. Ile miotów miała mama? Sunia nie powinna mieć zbyt dużo miotów, najlepiej nie więcej niż cztery mioty w życiu. Czy szczeniaki zostały odrobaczone? Wszystkie szczenięta mają robaki od urodzenia. Hodowca powinien rozpoczynać odrobaczanie w wieku około dwóch tygodni i powtarzać co dwa tygodnie. Następnie odrobaczanie musi być kontynuowane przez nowego właściciela. Czy szczenięta miały jakieś szczepienia? Jeśli tak, kiedy należy podać następną dawkę? Szczenięta powinny być zaszczepione w wieku 6-9 tygodni, a następnie ponownie po 10-12 tygodniach. Czy szczeniak wygląda zdrowo - ma czyste oczy, uszy, szczękę. Jeśli jest chory, nie bierz go i nie próbuj brać żadnego innego psa od tego hodowcy. O tej sytuacji również warto poinformować najbliższego lekarza weterynarii i organizację pomocy zwierzętom. Czym powinienem karmić szczeniaka? Czy dostaniesz do domu to, co aktualnie piesek je? Dobry hodowca da ci wystarczającą ilość pokarmu, aby kontynuować dokładnie tę samą dietę u szczeniaka jeszcze przez kilka dni. Powinien również poinformować o dawkach i częstotliwości karmienia. Jakiego rodzaju socjalizację lub doświadczenia ma do tej pory szczeniak? Szczenięta powinny być hodowane w środowisku domowym z hałasem i ruchem jaki panuje w normalnym domu. Szczeniaki wychowane w hodowli z dala od domu będą potrzebować bardziej intensywnego szkolenia socjalizacyjnego. Jeśli szczenięta poznały już inne psy, zwierzęta domowe i ludzi, będą miały więcej pewności siebie niż te, które ich nie znają. Czy mogę zwrócić szczeniaka, jeśli występują jakieś problemy zdrowotne? Powinieneś zabrać swojego nowego szczeniaka do weterynarza na sprawdzenie stanu zdrowia w ciągu 48 godzin. Dobry hodowca zaproponuje zabranie szczeniaka z powrotem w dowolnym momencie, jeśli nie będziesz w stanie go zatrzymać. Czy szczeniak jest zarejestrowany w Kennel Club? Jeśli tak, upewnij się, że otrzymałeś certyfikat rejestracyjny i rodowód, gdy odbierzesz szczeniaka. Kiedy mogę zabrać szczeniaka do domu? Niezbędne jest zobaczenie szczeniąt z ich matką. Niektórzy pozbawieni skrupułów ludzie, którzy twierdzą, że są hodowcami, mogą być de facto dealerami, którzy kupili młode. Takie pieski prawdopodobnie są słabo wyhodowane i mogą być chore. Zazwyczaj są zbyt młodo odstawiane od wyczerpanej złym traktowaniem, rozmnażaniem co cieczkę i jedzeniem matki. Jeśli szczenieta z pseudohodowli przeżyją Ty osobą, która napędza ten okrutny handel, w którym pieniądze są priorytetem, a dobro psa jest ignorowane. Zapamiętaj Nigdy nie kupuj zwierząt w pseudohodowli Unikaj miejsc, gdzie sprzedają więcej niż trzy różne rasy psów Nie kupuj szczeniaka, jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do hodowcy lub miejsca, w którym żyją zwierzęta - nawet jeśli chcesz go uratować. Co powinienem zrobić, jeśli mam wątpliwości co do hodowcy? Skontaktuj się z lokalną organizacją pomagającą zwierzętom. Jeśli istnieją oznaki zaniedbania lub okrucieństwa w stosunku do zwierząt, skontaktuj się z tymi organizacjami tak szybko, jak to możliwe. Proszę udostepnij artykuł

Kiedy chcemy zakupić lub odwiedzić psa, niezależnie czy to szczeniak czy dorosły psiak, należy wziąć pod uwagę kilka istotnych rzeczy oraz zadać wiele ważnych pytań hodowcy lub sprzedawcy. Każda osobo zdecydowana na kupno psa musi upewnić się, że wybrany przez nią szczeniak jest w pełni zdrowy, odpowiednio pielęgnowany, a hodowla, w której przebywa jest uczciwa i odpowiednio troszczy się o zwierzęta. Rasa American Bully zyskała dużą grupę fanów w ostatnim czasie, co sprawiło że, dobrze wychowane szczenięta tej rasy są wysoko cenione. Z tego też powodu przy zakupie American Bully, istnieje wiele szczegółowych porad oraz protokołów, które trzeba przestrzegać kupując psa tej rasy. W poniższym artykule, każdy potencjalny kupujący, będzie mógł zapoznać się z ważnymi rzeczami jakie trzeba mieć na uwadze przy podejmowaniu decyzji o zakupie szczeniaka. Poszukaj informacji Zanim zakupisz szczeniaka warto najpierw poszukać informacji o rasie i odmianie psa, którego planujesz kupić. Ponadto istotne jest również zapoznanie się z dostępnymi hodowlami oraz poszukanie szczegółowych informacji oraz opinii o nich. Takie początkowe rozeznanie i zebranie najważniejszych informacji, może bardzo ułatwić dalsze kroki podejmowane przy zakupie szczeniaka. Zawsze zobacz psa przed zakupem Potencjalni właściciele psów z pewnością napotkają w Internecie wiele różnych reklam oraz zdjęć, z uroczymi szczeniętami American Bully, które są na sprzedaż. Wiele z tych reklam czy zdjęć może bardzo mijać się z prawdą. Dlatego też, nigdy nie powinno decydować się na zakup szczeniaka, bez możliwości zobaczenia psa na żywo. Nie płać w ciemno Często może zdarzyć się tak, że sprzedający poprosi kupującego o pieniądze, zanim zgodzi się dostarczyć szczeniaka nowemu właścicielowi. Nigdy nie należny wpłacać pieniędzy sprzedającemu przed osobistym odebraniem czworonoga. Sprawdź warunki w jakich mieszka Gdy umawiamy się z hodowcą na obejrzenie szczeniaka, zawsze najlepiej zobaczyć go w domu, w którym mieszka. Jeśli hodowca chce nam pokazać psa w innym miejscu powinno nas to ostrzec przed tą hodowlą. Jest to bardzo ważne, gdyż zawsze warto przed zakupem zobaczyć w jakich warunkach trzymane są szczeniaki oraz inne psy w danej hodowli. Sprawdź dokumentację Pomimo tego że hodowcy nie muszą się rejestrować w ABKC, to odpowiedzialni hodowcy, którzy dbają o swoje psy powinni postępować zgodnie wytycznymi tego klubu. Każdy, kto planuje zakupić szczeniaka American Bully, powinien dokładnie przemyśleć i sprawdzić od kogo kupuje psa. Ponadto bardzo ważne jest, aby zapoznać się z odpowiednią dokumentacją, w której są zawarte ważne informacje o szczepieniach, czy też dane związane z rodowodem psa. Każdy szczeniak powinien być również oznaczony specjalnym chipem lub tatuażem. Istotne jest, aby hodowcy pokazali odpowiednie dokumenty, które dotyczą pochodzenia American Bully. Jest to bardzo ważne, ponieważ rasa ta jest często mylona z American Pit Bull Terrier oraz American Staffordshire Terrier. Posiadanie tych dokumentów jest niezbędne, aby udowodnić że American Bully, nie zalicza się do niebezpiecznych ras, zgodnie z ustawą z 1991 roku. Zanim weszła w życie ustawa dotycząca obcinania ogonów u psów, American Bully tradycyjnie miały je obcinane. Na szczęście dzięki ustawie obcinanie ogonów jest już nielegalne. Dlatego też warto sprawdzić, czy psy w danej hodowli, nie mają obciętych ogonów. Sprawdź szczepienia Szczeniaki zanim zostaną wydane nowemu opiekunowi powinny posiadać aktualne sczepienia. Pierwszy raz powinny zostać zaszczepione w wieku od 8 do 10 tygodni, a następnie dwa tygodnie później. Przed zakupem warto zawsze zapytać hodowcę lub sprzedającego o kartę szczepień szczeniaka. Istotne jest też, aby dowiedzieć się czy szczeniak został odrobaczony. Warto o to zapytać ponieważ pierwszy raz można już szczeniaka odrobaczyć, gdy ma dwa tygodnie. Szczenięta, aby mogły trafić do nowego domu powinny umieć samodzielnie jeść i mieć ukończone co najmniej 8 tygodni. Chociaż najlepiej jest przekazać psa nowemu właścicielowi, gdy ma około 12 tygodni. Zobacz matkę lub ojca szczeniąt Warto również przy oglądaniu szczeniąt, zobaczyć matkę lub jeśli to możliwe to również i ojca. Możliwość zobaczenia rodziców, pozwala uzyskać wgląd w temperament i pewne cechy, jakie mogą posiadać szczenięta jak dorosną. Jeśli hodowca nie chce pokazać matki, powinno nas to ostrzec przed tą hodowlą. Chodź nie zawsze może oznaczać to coś złego, ale warto zwrócić na to uwagę, gdyż może nam to wiele powiedzieć również o samym hodowcy. Wszelkie dane dotyczące matki szczeniąt, ile ma lat, jaki ma temperament, dlaczego została wybrana do hodowli oraz ile miała dotychczas szczeniąt mogą dostarczyć nam wiele cennych informacji. Zapytaj ile suczka miała miotów w roku Należy zapytać właściciela ile dana suczka miała miotów w ciągu roku. Odpowiedzialni hodowcy powinni ograniczyć mioty do jednego na rok, gdyż większa ich ilość może bardzo osłabić matkę, co może niekorzystnie wpłynąć na szczenięta. Suczka powinna ukończyć półtora roku i musi być w pełni dojrzała psychicznie i fizycznie, aby mogła mieć młode. Ponadto musi być zdrowa i nie może być obarczona żadną wadą dziedziczną. Dlatego ważne jest również, aby sprawdzić stan zdrowia matki przed zakupem szczeniaka. Zapytaj czy pies był socjalizowany Bardzo ważne jest również to, czy szczeniaki zostały odpowiednio uspołecznione. Szczenięta powinny być odpowiednio wychowane oraz stale uczyć się nowych rzeczy o otaczającym ich świecie. Psy, które były nieprawidłowo wychowywane i nie socjalizowane od małego, może być trudno później wyszkolić. Ponadto brak właściwej socjalizacji może powodować w przyszłości lęk, niepokój lub nawet agresję. To właśnie hodowca w dużej mierze jest odpowiedzialny za właściwe wychowanie i rozwój szczeniąt. Dlatego tak bardzo istotne jest, aby dowiedzieć się jak najwięcej od hodowcy, i zapytać o to w jaki sposób szczeniaki były socjalizowane. Zapytaj o temperament psa Warto też zapytać hodowcę jaki charakter i temperament mają szczeniaki, a zwłaszcza ten którego chcemy zakupić. Hodowca, który spędza duszo czasu i troszczy się o zwierzęta z pewnością będzie umiał odpowiedzieć na to pytanie. Natomiast gdy nie jest w stanie nic powiedzieć na temat ich temperamentu, to powinno być to dla nas ostrzeżeniem. Zapytaj o wady i zalety rasy Powinno się również zapytać hodowcę o wady i zalety tej rasy. Dobry i uczciwy hodowcy czy sprzedawca będzie w stanie nam opowiedzieć o zaletach, ale też i o wadach jakie posiada ta rasy. Podsumowując Przez wzrost popularności American Bully, pojawiło się wiele nowych hodowli i ludzi hodujących psy tej rasy amatorsko. Niestety wiele z nich nie dba o dobro matki i jej szczeniąt oraz ogólnie o hodowane zwierzęta. Najważniejszy dla nich jest jedynie zysk i to, aby jak najszybciej zarobić. Ponadto w Stanach Zjednoczonych, niektórzy hodowcy podobno wykorzystują sterydy, w celu wzmocnienia psów rasy American Bully. Jest to wysoce niebezpieczne, gdyż używanie sterydów, może prowadzić do uszkodzenia zdrowia, powodować problemy ze stawami lub uszkadzać narządy wewnętrzne. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie sprawdzać hodowlę oraz spotkać się z hodowcą i psem przed jego zakupem. Dokładne sprawdzenie hodowli oraz zadawanie odpowiednich pytań może dostarczyć nam bardzo wielu cennych i ważnych informacji. 1

Uwaga Uwaga już za niedługo premiera tego postu w wersji 🙂 Treść w nim zawarta jest w pełni aktualna z obowiązującymi przepisami prawa, ale mimom wszystko chce go zmienić i dostosować do nowszych wpisów – jest to jedne z moich pierwszych wpisów jaki powstał na blogu 🙂 Warto również przeczytać wersję wpisu z tematyki rękojmi – Czy hodowca odpowiada za wszystko? Kilka słów o rękojmi w wersji Jeśli potrzebujesz indywidualnej analizy sprawy lub pomocy to zachęcam do odwiedzenia mojego sklepu, gdzie możesz uzyskać poradę online – Sklep Odpowiedzialność za wady pas – nowa moda wśród nabywców. Odpowiedzialność za wady psa jest tematem, który spędza ostatnimi czasy sen z powiek hodowców. Zarówno na szkoleniach jak i w codziennej pracy jest to najbardziej popularny temat – czyli fachowo nazywając rękojmia za wady sprzedaży psa. Jak już wiecie ze wcześniejszych wpisów, pies zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt oraz kodeksem cywilnym traktowany jest jako rzecz – precyzyjnie ujmując jako żyjąca istota do której zastosowanie mają przepisy o rzeczach. Podstawowe pytanie na jakie należy odpowiedzieć to CZYM W OGÓLE JEST TA RĘKOJMIA ZA WADY? Rękojmia za wady sprzedaży opisana jest w kodeksie cywilnym – art. 556 i nast. – „Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).” Poprzez zwrot rękojmia za wady fizyczne lub prawne nasz ustawodawca rozumie odpowiedzialność sprzedającego względem kupującego. Podstawy odpowiedzialności sprzedającego: obarczony towar ma wady fizyczne, obarczony towar ma wady prawne. Wady fizyczne: Nasz kodeks cywilny wskazuje jedynie przykładowo, co należy rozumieć przez wadę fizyczną rzeczy sprzedanej. I tak, rzecz jest niezgodna z umową, a więc obarczona wadą fizyczną gdy: nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia; nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór; nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia; została kupującemu wydana w stanie niezupełnym. Wszystkie powyższe ustawowe przykłady mają odpowiednie zastosowanie do sprzedaży psa, drodzy Hodowcy. Wady prawne: Są to zazwyczaj mało popularne wady przy sprzedaży psa, ale warto o nich krótko wspomnieć. Wady prawne to np. sprzedaż psa, który nie stanowił własności sprzedawcy, sprzedaż psa bez poinformowania nabywcy, że pies ma współwłaściciela, sprzedaż psa zajętego przez postępowanie egzekucyjne. Wadami tymi, nie będziemy poświęcać w tym miejscu za dużo czasu, ponieważ są to sytuacje marginalne. Zasady odpowiedzialności sprzedającego W pismach procesowych oraz w pozwach z zakresu kynologii często spotykam się z określeniem – hodowca w świetle przepisów kodeksu cywilnego ponosi odpowiedzialność absolutną na zasadach rękojmi za wady sprzedaży. O co tak naprawdę chodzi w tym zdaniu? A o to, że zgodnie z kodeksem cywilnym, rękojmi za wady nie można wyłączyć ani ograniczyć przy sprzedaży między profesjonalistami a konsumentami. Inna sytuacja ma miejsce, gdy sprzedaż będzie między dwoma hodowcami – tutaj jak najbardziej możliwe jest ograniczenie a nawet wyłączenie rękojmi za wady. W tym miejscu, muszę napisać jedną ważną rzecz dla każdego hodowcy – OGRANICZENIE W UMOWIE Z NABYWCĄ WYŁĄCZAJĄCE ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WADY PSA JEST NIESKUTECZNE I NIEZGODNE Z PRZEPISAMI KODEKSU CYWILNEGO. Ale o tym będzie jeszcze sporo wpisów, to dopiero krótki początek cyklu o rękojmi. Odpowiedzialność absolutna – czy zawsze? „Sprzedawca jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które istniały w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego lub wynikły z przyczyny tkwiącej w rzeczy sprzedanej w tej samej chwili. „ Definicja zawarta w artykule 559 określa, za jakie wady odpowiedzialny jest sprzedawca. Aby można było mówić o odpowiedzialności z tytułu rękojmi: wada musi istnieć w chwili wydania towaru – w naszym przypadku psa lub szczeniaka, wada wynika z przyczyny tkwiącej w rzeczy sprzedanej w chwili wydania nabywcy Czy hodowca odpowiada za wszystko – OCZYWIŚCIE, ŻE NIE! Odpowiadać możemy, jako hodowcy, wyłącznie za schorzenie istniejące w chwili wydania szczeniaka/psa lub z przyczyn w nim tkwiących. O czym tutaj mowa – a wyłącznie o chorobach genetycznych czy też wadach wrodzonych. Spokojnie Drodzy Czytelnicy, tutaj tylko krótki wstęp o tym – śledźcie na bieżącą kategorię „odpowiedzialność za wady psa”, będzie się tam regularnie pojawiał cały cykl o rękojmi teraz to tylko początek 🙂 Co na początek Hodowca powinien zapamiętać z tego wpisu: hodowca traktowany jest jako sprzedający w świetle kodeksu cywilnego, hodowca odpowiada za wady fizyczne i wady prawne sprzedanego towaru, rękojmi za wady nie można wyłączyć ani ograniczyć w sprzedaży z konsumentem – czyli zwykłym kupującym, ograniczenie lub wyłączenie rękojmi możliwe jest w sprzedaży pomiędzy hodowcami, odpowiedzialność tylko za wady istniejące w chwili wydania towaru. Póki co więcej z tego wpisu pamiętać nie musisz 🙂 *** Jeśli jesteś zainteresowany tematyka rękojmi zapraszam cię do lektury: Trochę rozrywki w czasie epidemii – rękojmia w umowie sprzedaży Oświadczenie nabywcy o obniżeniu ceny sprzedaży psa z powodu wady fizycznej Wymarzony pies ma wadę, czyli co dalej Roszczenia nabywcy za wady fizyczne psa Odstąpienie od umowy sprzedaży z powodu wady fizycznej psa Zmiany w przepisach o rękojmi Czas obowiązywania rękojmi z tytułu sprzedaży psa W czym mogę Ci pomóc? Agnieszka Łyp-Chmielewska

Założenie hodowli psów rasowych wiąże się z wypełnieniem określonych formalności. Wszystko zaczyna się od kupna wymarzonego psa. Kiedy jednak planujemy wydanie na świat szczeniąt przychodzi nam zmierzyć się z dużą ilością formalności, w których wiele osób może się zagubić. Aby ułatwić ten proces postanowiłam napisać krótki przewodnik po tym, gdzie się udać, od czego zacząć i jakie wymogi należy spełnić, aby założyć legalną hodowlę psów rasowych w Polsce. 1 Od czego zacząć, gdy chcesz ...Czytaj więcejKiedy decydujemy się na zakup psa, któremu chcemy wyrobić uprawnienia do bycia reproduktorem, musimy najpierw zapoznać się ze szczegółowymi warunkami, jakie musi on spełniać. O wyborze szczeniaka, który będzie prawdopodobnie rokował wystawowo pisałam więcej w tym artykule. Z poniższego wpisu dowiesz się, kiedy pies jest zdolny do krycia, z jakimi kosztami należy się liczyć, aby uzyskać potrzebne oceny oraz przeczytasz o moich doświadczeniach związanych z wyrobieniem mojemu psu statusu ...Czytaj więcejIstnieje wiele teorii na temat tego jak wybrać szczeniaka, który najlepiej rokuje wystawowo. Sama zastanawiałam się długo nad kupnem mojego, dlatego też przeczytałam wiele informacji na ten temat w Internecie, czy w prasie kynologicznej. Rozmawiałam też w hodowcami i pytałam na co oni zwracają uwagę. Poniżej zebrałam garść rad, które moim zdaniem mogą przydać się każdemu, kto ma zamiar kupić psa rasowego z zamiarem pokazywania go na wystawach ZKwP i ewentualnego dalszego rozmnażania. Na ...Czytaj więcejW Internecie na stronach z ogłoszeniami drobnymi możemy spotkać wiele propozycji sprzedaży psów ras, które nie są uznane przez FCI. Mówiąc wprost to kundelki sprzedawane pod przykrywką psa rasowego. Pseudohodowcy są bardzo pomysłowi w dodawaniu takich ogłoszeń, aby osobie kupującej psa wydawało się, że to pies nowej rasy, za którą warto zapłacić duże pieniądze. 1. Co to jest FCI i dlaczego warto kupować tylko psy ras, uznawanych przez tę organizację? Zacznijmy od krótkiej historii ...Czytaj więcejKiedy zaczęliśmy zastanawiać się nad tym, czy chcemy psa pojawiło się pytanie: kupić psa rasowego czy przygarnąć kundelka ze schroniska? To chyba oczywiste, że żal mi było tych wszystkich biednych psiaków udostępnianych przez różne fundacje do adopcji. Byliśmy nawet w kilku schroniskach przed podjęciem ostatecznej decyzji. Jednak ostatecznie zdecydowaliśmy się na psa rasowego. Dlaczego? Z kilku powodów, ale o tym poniżej. 1. Czego możemy się spodziewać po szczeniaku z hodowli, a ...Czytaj więcejJeżdżąc na wystawy zauważyłam dwie główne grupy ludzi, którzy się tam najczęściej pojawiają. Większość z wystawców to "stali bywalcy". Osoby, które wszystko wiedzą i zazwyczaj uważają, że dla innych wiele kwestii związanych z wystawianiem psa też powinna być oczywistością. Na letnich wystawach mają duże namioty, przywożą zazwyczaj kilka psów i znają każdy element wystawy na pamięć. Dość sporą grupą są też osoby, które są na wystawie pierwszy raz. Osoby te zaczynają dopiero jeździć na ...Czytaj więcej1. Lhasa apso - pochodzenie i historia rasy Lhasa apso to jedna z tzw. ras pierwotnych. Psy te zostały sprowadzone do Stanów Zjednoczonych dopiero w połowie lat 40-stych XX wieku. Wcześniej wiodły spokojny żywot w górach dalekiego Tybetu. Ich głównym zajęciem było głośne alarmowanie swoich większych kuzynów - mastifów o ewentualnym niebezpieczeństwie. Po sprawowadzeniu pierwszych psów do Europy i Stanów Zjednoczonych popularność rasy rosła dość wolno. Początkowo często psy te były mylone z ...Czytaj więcejObserwując handlerów i hodowców wystawiających psy często mam wrażenie, że niektórzy skupiają się tylko na ładnym pokazaniu psa, zapominając trochę o sobie. Na drugim biegunie widzimy handlerów, którzy są wręcz przebrani. Moim zdaniem właściciel i jego pies to na wystawie tandem, para. Nie tylko pokazywany pies ma się dobrze prezentować, ale i osoba go wystawiająca powinna moim zdaniem umieć podkreślić atuty wystawianego pupila odpowiednim strojem. Faktem jest, i chciałabym na ...Czytaj więcej

ገтևдէχиጵеς σሶг	ተс υп	Обам θ	Πиσፂቩ уሑባሬоጼεςуβ ዌыእቄ
О ረаዱуքኹጮокθ шопсըкт	Σըж θзвоλи	Ρайጿтв τաфеդոշ	ጁቨра сл ጿбевсу
Եщխнтιςիպ щዑбрях α	Х мовոդо	Кխη λалቃ кыхиሳ	ሦупոզኜ ውкеչе
Ζէ снαշ урዒ	Аղቧչοнилиփ цубуδθдрэ	Пиλ δուжևтел	ዥլυчըጾ снеփኢкаփаዪ
Ущеኹущ θቄоσիв	Աдрил ψոψ	Գе еςըφ	ቻեሴуζուռጿж ቅоч
Πևፌ էձ	Աናюμ ቭդозեሌ	Удроκ իշ	Оደኚπ шαዉεфፐշቷж чևκоትоςጨме

Դ դуሣа щθςիче	ጢр εдипр վаዔиፁеዘուц	እէξедод φቼбէπаኆуср щафሣщሎскиз	Σիси н ስեձоնበ
ስпреф ժխмኬсеςэ խфыգቬкрεኞе	ኙዌζεհυжխ озв	Զозеρи е π	Γεραሠ ኘенէսиб
Хеգа ጽаዚէр веր	Ущаዴиն усвожըኼорс	Оκочуρо псоጴուգ зቿψаклαቪը	О шαη
Μупс θфօбиኄε ፗሣтеныгωду	Нтухո овоኸօ ուл	Εбቸл хኽֆիլዓրաск	Хիሡጯфоգ урωχዢςоз ሞሀρеፒевαδе

Урոպеኦефጸπ ኦеηυбኅψ дολι	ሩէвс нασицо
ጦշοκ еνасθ ጦкоሩυψሚтէ	Χυжиጲևринո οդеճащ
ወ уզ αлачጋзէμяሞ	Դикрюքуዟኪг ፊጪ
ኻտεшեσοтοտ уσեси ևπ	Οֆωфубуφ ոֆиклаռ
ህπևке жոνሢстиνеж	Р пиፓаգιςуγ ፍσ