„Czterej jeźdźcy Apokalipsy” - opis i analiza„Czterej jeźdźcy Apokalipsy” to słynna rycina Albrechta Durera pochodząca z końca XV grafiki jest scena z Apokalipsy św. Jana, mówiąca o pojawieniu się na ziemi czterech jeźdźców. Na pierwszym planie widnieje jeździec na na trupiobladym, wychudłym koniu – trzyma on w ręku widły. Dalej umieszczony został drugi jeździec z wagą w ręku. Trzeci z nich widnieje z mieczem w wyciągniętej dłoni. Czwarty, najbardziej wysunięty do przodu, to jeździec z koroną na głowie, dzierżący Janowej Apokalipsy zostali przedstawieni w ruchu, ich konie mają rozwiane grzywy i galopują, tratując wszystko, co napotykają na swojej drodze. Ponad postaciami jeźdźców unosi się anioł, natomiast poniżej końskich kopyt znajdują się szczątki, ludzkie czaszki, a także człowiek, którego pożera dzikie jest czarno-biała, co potęguje posępny nastrój dzieła.„Czterej jeźdźcy Apokalipsy” - interpretacjaNiemiecki artysta za pomocą graficznych środków wyrazu oddaje apokaliptyczną atmosferę. Durer posługuje się tu symboliką św. Jana. Jeździec z widłami jest alegorią śmierci, drugi – z atrybutem wagi – oznacza głód; waga symbolizuje sprawiedliwość, ponieważ przy jej pomocy będzie odważane duchowe pożywienie. Trzeci jeździec dysponuje mieczem, który jest oznacza wojnę. Jego siła polega zatem na destrukcji. Ostatnim jeźdźcem jest sam Chrystus. Na Jego głowie widnieje korona, a w ręku łuk. Jest to symbol ostatecznego zwycięstwa Ewangelii, ale także Bożego sądu nas zrezygnował z obecnej w tekście Apokalipsy kolorystyki. U świętego Jana konie mają bowiem symboliczne barwy: białą, czarną, czerwoną i trupiobladą. Artysta osiąga jednak podobny nastrój przy pomocy czarno-białej kolorystyki i dynamicznych pociągnięć kreski. Jego rycina budzi w odbiorcy posępne emocje, jest bardzo niepokojąca. Albrecht Durer „Czterej jeźdźcy Apokalipsy” (1497-1498) Polecamy również: Peter Bruegel - biografia i twórczość Peter Bruegel urodził się w Broghel w 1525 roku. Najpierw kształcił się u Petera Coecka van Aelsta, później u Claude'a Doriziego w Mechelen. W 1551 roku stał się członkiem cechu malarzy w Antwerpii i przysługiwał mu tytuł mistrza. Malarstwa uczył się także podczas swoich podróży po Włoszech, Francji i... Więcej » Hieronim Bosch - biografia i twórczość Hieronim Bosch, właściwie Hieronymus (Jeroen) Anthoniszoon van Aken, pochodził z północnej Brabancji, urodził się około roku 1450 w mieście `s-Hertogenbosch. Stąd nazwisko Bosch, którym sygnował część prac. Jego rodzina znana była z malarstwa już od pokoleń. Więcej » Hans Memling - biografia i twórczość Hans Memling jest przedstawicielem wczesnorenesansowego malarstwa niderlandzkiego. Żył w latach 1435-1494. Nauki pobierał w Stephana Lochnera i Rogiera van der Weydena. Urodził się w Niemczech w mieście Seligenstadt, uczył w Kolonii i Brukseli, od 1465 zamieszkał w Brugii. Dwa lata później został członkiem... Więcej » Leonardo da Vinci - biografia i twórczość Leonardo da Vinci, uznawany za największego artystę epoki renesansu, urodził się we Włoszech, w Anchiano w pobliżu Vinci w roku 1452. Jego matka pochodziła z chłopskiej rodziny, ojcem był notariusz Pier da Vinci. Leonardo był nieślubnym dzieckiem, na chrzcie nadano mu jednak imię po ojcu: Leonardo di ser Piero da... Więcej » Tycjan - biografia i twórczość Tiziano Vecelli, bo tak brzmiało prawdziwe nazwisko malarza, urodził się ok. 1490 roku w Pieve di Cadore. Jego ojciec, kapitan Gregorio di Conte dei Vecelli, wysłał swoich synów do Wenecji, by kształcili talenty artystyczne. Francesco i Tiziano zamieszkali u swojego wuja, Antonio Vecellego. Tycjan został... Więcej »